خاطرات z554mf در شلمچه

بازم سلام. خوبین؟ نمی دونم دیگه چرا و با چه روحیه ای می خوام اینا رو رو بنویسم ولی بازم میگم اشکالی نداره می دونم بااینکه میاید نظر نمیزارید ولی در واقع این یه سوپرایزه واسه دوستام و امروز می خوام یه خاطره دیگه رو شروع کنم فکرکنم چند قسمتی بشه امیدوارم اعضا همراهیم کنن.

خوووووووووووب برین ادامه

1390/1/8 شب دوشنبه بود[هشتم نوروز 90]، فرداش قرار بود یگانه و الهه و ترانه و سایه راهی شلمچه دیار یاوران و دلاوران وطن بشن.

       یگانه از ساعت 9شب شروع کرد وسایلشی بستن تا آخرش هم شد یه کوله پشتی و یه کیف توکولی. ترانه هم تو شهر نبود و همون شب حدود ساعت های 12،1 برگشته بود خونه و اسبابشو واسه سفر آماده کرده بود، الهه هم از همون ظهر گرفتار بود. سایه هم مثل اینکه عین خیالش نبود.

***************

فردا صبح ساعت 7 تا 9 هممون در بسیج معطل بودیم تا اینکه یکی یکی اسما رو خوندن و ما وارد اتوبوس شدیم. من و یگانه کنار هم نشسته بودیم و سایه و الهه کنار هم.

حرکت کردیم...

واسه ناهار اتوبوس وایساد کنار یه مسجد که اصلا نمی دونم کجا بود. خیلی بد بود دستشویی هاش چنان شلوغ بود. به هر حال هر طوری بود نماز را خواندیم و در حسینیه پشتی دور هم نشستیم و سفره انداختیم، همه گروه گروه بودیم و لی غزال و افسون با ما نیومده بودن.

ما همیشه نفرات آخری بودیم و همه اتوبوس اکثرا معطل من و یگانه و سایه بودن.

دوباره راه افتادیم هنز ده دیقه نشده بود که سایه از یگانه خواست جاشو باهاش عوض کنه می خواست با من آهنگ گوش بگیره. یگانه هم اومد پیش الهه نشست. شروع کردن به بلوتوث بازی.

ادامشو حوصله ندارم بعدا میزارم